عبدالحمید دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالحمید دوم
سلطان امپراتوری عثمانی
دوران	۳۱ اوت ۱۸۷۶ - ۲۷ آوریل ۱۹۰۹
لقب(ها)	پادشاه امپراتوری عثمانی
پیش از	محمد پنجم
پس از	مراد پنجم
دودمان	خاندان عثمان

عبدالحمید دوم(ترکی عثمانی: عبد الحمید ثانی) سی و چهارمین سلطان و خلیفهامپراتوری عثمانی بود که در ۳۱ اوت ۱۸۷۶ تا ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ در قلمرو عثمانی حکومت کرد.

صدراعظم او در تلاش برای اصلاح دولت به طراحی مشروطیت و ایجاد مجلس قانون‌گذاری اقدام کرد. قانون اساسی جدید، آزادی فردی را تضمین می‌کرد در حالی که هنوز اختیارات اساسی با سلطان بود. فشار از جانب اروپا سلطان عبدالحمید را وادار ساخت تا با قانون اساسی موافقت نماید، اما او در سال ۱۸۷۸ مجلس را منحل کرد و بار دیگر حکومت مطلقه را برقرار کرد. سلطان عبدالحمید با ساخت مدارس، مساجد، خطوط آهن و تلگراف در جهت پیشرفت ترکیه گام برداشت.