تاریخ آلمان
نویسنده:مینا نوید
کشور آلمان در نیمکره شمالی و در قلب اروپا یا به عبارتی، در اروپا مرکزی قرار دارد و با کشورهای دانمارک، هلند، بلژیک، لوکزامبورگ، فرانسه، سویس، اتریش، جمهوری چک و لهستان همسایه میباشد. مساحت آلمان در حدود 357 هزار و 99 کیلومتر مربع است و جمعیت آلمان 83 میلیون نفر است. پایتخت آن از سال 1990 برلین میباشد که حدود 5/3 میلیون نفر جمعیت دارد.
شهرهای مهم آلمان برلین، دوسلدورف، هامبورگ، فرانکفورت، مونیخ، کلن و هانوور است. کشور آلمان از نظر صنعتی بعد از آمریکا و ژاپن در مقام سوم قرار دارد. این کشور عضو سازمان ملل متحد، جامعه اروپا، پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا، اتحادیه اروپای غربی، گروه هفت، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و شورای اروپا است.
زبان آلمانی، زبان اصلی کشورهای آلمان، اتریش، سوئیس، لوکزامبورگ و لیختن اشاین است. تعداد آلمانی زبانها در اروپای مرکزی حدود 120 میلیون نفر است و برای 50 میلیون نفر از اروپائیان نیز زبان آلمانی دومین زبان به شمار می آید. همچنین زبان رسمی اتحادیه اروپایی آلمانی است.
حکومت آلمان، پس از پیمان وحدت 2 آلمان در 31 اوت 1990«جمهوری فدرال آلمان» نام گرفت و این پیمان از سوم اکتبر همان سال به اجرا درآمد.
جمهوری فدرال آلمان از 16 ایالت تشکیل شده است. هر ایالت از یک قانون اساسی، یک مجلس و یک هیات دولت مرکب از نخستوزیر وزیران برخوردار است. در آلمان ایالتها و حکومت مرکزی از هم جدا نیستند بلکه با یکدیگر همکاری میکنند. هیچ صدراعظمی اجازه ندارد به ضرر نخستوزیر یک ایالت علمی انجام دهد و حکومت محلی نیز حق ندارد عملی علیه دولت مرکزی صورت دهد.