قسطنطینه (استانبول کنونی)، با بندرگاههای عالی و موقعیت مکانی مه به آسانی قابل دفاع بود.پایتختی جدید و امن برای امپراتوری روم شرقی بود. امپراتوری بیزانس از سال 527 میلادی، تحت فرمانروایی ژوستی نین ( در حدود 565-483م) قرار داشت و وی از سوی همسری کاردان به نام ملکه تئودورا ( در حدود 500548 میلادی) و سرداری کارآمد به نام بلیساریوس، (در حدود 565-505 میلادی) حمایت می شد.
ژوستی نین در بازپس گیری بخش وسیعی از سرزمینهایی که سابقاً جزو امپراتوری روم غربی محسوب می شد، موفق بود. ژوستی نین همچنین به ساختنکلیسای بزرگ ابا صوفیه فرمان داد. اصلاحی که وی در قوانین روم به وجود آورد منجر به پیدایش قوانین حقوقی پیشترفته ای موسوم به مجموعه قوانین ژوستی نین گردید.
اما فتوحات ژوستی نین دیری نپایید. امپراتوری بیزانس که بر اثر شیوع طاعون تضعیف شده بود قادر به مقاومت در برابر دشمنانش نبود. در سال 647م مسلمانان شمال آفریقا و بیشتر کشورهای حاشیه مدیترانه را به تصرف دراوردند.
پس از حمله سپاهیان اسلام، امپراتوری بیزانس تا مرزهای اولیه خود عقب نشینی کرد تا اینکه باسیل اول (حدود 886-812 م) به پادشاهی رسید. در زمان باسیل اول زبان یونانی به جای لاتین به کار گرفته شد. تا پایان حکومت باسیل دوم (حدود 958-1025م) که جنگجویی بی رحم بود، قدرت بیزانس از رود خانه دانوب در المان تا جزیره کرت، و از جنوب ایتالیا تا سوریه کشیده شده بود.
در دوران کشور گشاییهای باصیل دوم، تجارت پیشترفت کرده و مبلغین مذهبی ارتودوکس آیین خود را در کشورهای حوزه دریای بالکان و روسیه ترویج کردند. اما پیروزی ترکان سلجوقی در جنگ منزیک (در ترکیه کنونی)در سال 1071م، پایانی بر همه آنها و آغازی دیگر بود. در قسطنطنیه، جنگ قدرت در دربار امپراتوری چنان بغرنج شده بود که واژه بیزانس با واژه های توطئه و فریب مترادف گشت. امپراتوری های شکست خورده و مدعیان تاج و تخت، می بایست خطراتی از قبیل ضرب و جرع، قطع عضو و یا بدتر از آن را پذیرا می شدند. از 88 امپراتور بیزانس 29 تن از آنها به طرز فجیعی کشته شدند.
در سال 1204م جنگجویان صلیبی اروپای غربی، که قسطنطنیه از آنها تقاضای کمک کرده بود تا بر علیه ترکان سلجوقی بجنگد، قسطنطنیه در رویا رویی با قدرت روز افزون امپراتوری با قدرت روز افزون امپراتوری عثمانی بدون یاور ماند. در سال 1453م ، پس از دو ماه محاصره سلطان محمد دوم ملقب به فاتح (1481-1432م) وارد قسطنطنیه شد و آنرا استانبول نامید.
سال 285 میلادی
امپراتور دیکلتیانوس، امپراتوری روم را به دو نیمه شرقی و غربی تقسیم می کند . کنستانتین امپراتور نیمه شرقی و دیوکلس امپراتور نیمه غربی، می گردد.
330
در ماه مه همین سال، کنستانتین شهر یونانی نشین بیزانتیوم را به نام خود کنستانتینوپل ( قسطنطنیه) می نامد.
534
ژوستی نین، اصلاحیه ای را که بر قوانین روم نوشته بود، با نام مجموعه قوانین ژوستی نین در اختیار عموم قرار می دهد. سپاه بیزانس به فرماندهی بلیسا ریوس شمال آفریقا را از واندل ها (قبایل بربر ساکن اروپای شمالی) باز پس می گیرند.
552
سپاهیان بیزانس ( روم شرقی ) سراسر ایتالیا را از چنگ بربر ها خارج می سازد.
627
در جنگ نینوا، سپاه ایران که با سپاه بیزانس به فرماندهی هرقل (هراکلیوس) مبارزه می کند، به سختی شکست می خورد.
718-717
قسطنطنیه در برابر محاصره طولانی سپاه اسلام، مقاومت می کند.
730
امپراتور لئوی سوم با منع نمودن شمایل پرستی (پرستش تمثالهای قدیسان مسیحی) و صدور دستور نابودسازی آنها، به مشاجرت و منازغاتی که در این زمینه درگرفته بود، شدت می بخشد.
751
لومباردها شهر راونا در ایتالیا را از بیزانس پس می گیرند. این واقعه به منزله پایان قدرت امپراتوری بیزانس در غرب اروپا، محسوب می گردد.
939
با ازدواح شاهزاده آنا با ولادیمیر، فرمانروای کیف، گرویدن روسها به مسیحیت ارتدوکس، رسماً آغاز می شود.
1018
باسیل دوم، امپراتور جنگ آزموده بیزانس، بلغارها را تارومار می کند. برای جلوگیری از شورش های بیشتر و برای اینکه پیروزی خود را تثبیت کند، وی دستور کور کردن تمام سربازان شکست خورده بلغار را صادر می کند.
1071
در جنگ منزیکرت نیروهای بیزانس توسط ترکان سلجوقی، حکمرانان سرزمین آناتولی (واقع در بخش آسیایی ترکیه)، تارومار می شوند.
1204
قسطنطنیه بوسیله جنگجویان صلیبی که از سوی جمهوری تازه قدرت یافته و نیز در ایتالیا، پشتیبانی می شدند، تصرف و غارت می گردد. آنها در این شهر، حکومتی کم دوام تاسیس می کنند و آنرا امپراتوری کاتولیک می نامند.
1453
پس از دو ماه محاصره، قسطنطنیه به دست ترکان مسلمان تحت فرماندهی محمد دوم، سلطان عثمانی، سقوط می کند. کلیسای ایا صوفیه به مسجد مبدل می شود و وقف عبادت خدا می گردد. شهر قسطنطنیه، استانبول کنونی، پایتخت امپراتوری عثمانی می شود.